Aby myśl treścią się stała...: TEMATYCZNE

Świadomy wybór czy impuls?

Zdarza się, że niektóre z osób widząc jakiegoś błąkającego się szczeniaka, niejako odruchowo decydują się na jego przygarnięcie do swojego mieszkania. Przed podjęciem mniej lub bardziej świadomej decyzji, warto jednak zdawać sobie sprawę z tego, z czym będzie związana chęć posiadania takiego małego pupila. Małe szczeniaki potrafią, bowiem bardzo często wyrosnąć na dużego czworonoga, który nie posiadając odpowiednich warunków będzie się męczył w naszym mieszkaniu. Oczywiście nie ma w tym nic złego, że ktoś zdecyduje się na taki gest i zechce przygarnąć małego pieska. Pragnąc jednak żeby nasza decyzja o posiadaniu czworonożnego przyjaciela była jak najbardziej w pełni świadoma, warto nieco głębiej się zastanowić i pomyśleć nad tym, jaki pies będzie dla nas najlepszy.

Jaka rasa?

Decydując się na świadomy wybór psa musimy w pierwszej kolejności zastanowić się nad tym czy interesują nas psy rasowe z rodowodem czy też jesteśmy może nieco bardziej skłoni do wzięcia psa ze schroniska, czy ma to być osobnik dorosły czy też szczeniak, który będzie wymagał ułożenia i wychowania. Mając za sobą już tą podstawową kwestię musimy określić się czy chcemy i jesteśmy w stanie zapewnić godziwe warunki pobytu dla psa dużych rozmiarów czy też raczej dla mniejszego mikrusa. Wszystkie psy domowe wymagają od nas opieki i poświęcenia im pewnej uwagi i czułości. Niektóre z nich mogą jednak potrzebować więcej inne nieco mniej uwagi i miejsca. Dlatego też powinniśmy wiedzieć czy chcemy, aby to był pies do towarzystwa czy też pies obronny. Jeżeli jesteśmy miłośnikami aktywnego spędzania wolnego czasu warto również zwrócić uwagę na to, jakie rasy psów uwielbiają zabawę i przebywanie na świeżym

Jeżeli w naszym mieszkaniu zamieszkują inne osoby i znajdują się dzieci powinniśmy poszukać informacji, jakie są najlepsze psie rasy dla dzieci. Nie każda odmiana jest czy też będzie potrafiła być odpowiednim towarzyszem dla wspólnych zabaw z dzieckiem. Są pewne rasy, które z chęcią poddają się nawet najbardziej „brutalnym” pieszczotom maluchów jak też takie, które cenią sobie własny indywidualizm i pewną dominację.

Mała gastronomia, – od czego zacząć?

Mała gastronomia.

W zasadzie to brak jest jednoznacznej definicji określającej, co się mieści pod powyższego rodzaju pojęciem. Na pewno wiadomo, że jest to typowa działalność gastronomiczna, która wymaga uzyskania kilku nader ważnych i istotnych pozwoleń na jej prowadzenie. Wiadomo też, że pojęcie to dokładniej obejmuje otworzenie między innymi baru, kawiarni, pizzerii i temu podobnych lokali. W ogólnym pojęciu małej gastronomii rozumiana jest zazwyczaj sprzedaż jednego wybranego produktu. Przed otwarciem punktu dla własnego dobra powinniśmy posiadać właściwie przygotowany i dobrze opracowany biznesplan.

Lokal

Aby móc prowadzić małą gastronomię w pierwszej kolejności musimy posiadać przede wszystkim obiekt użytkowy spełniający właściwe kryteria dla tego rodzaju działalności. Obiekt może zostać nabyty na własność lub być wynajmowany. Najlepiej gdyby znajdował się w jak najbardziej atrakcyjnie położonym miejscu, co będzie gwarancją zwiększonej ilości klientów odwiedzających nasz lokal.

Sanepid

Posiadając już lokal i chcąc go udostępnić szerszej liczbie osób w pierwszej kolejności będziemy musieli uzyskać zgodę Stacji Sanitarno Epidemiologicznej. Po uzyskanie stosownego zezwolenia zwracamy się do Inspektora Sanepidu z właściwym ku temu wnioskiem, najpóźniej przed upływem czternastu dni poprzedzających planowane otwarcie punktu małej gastronomi.

Warunki i rozporządzenia

Innym, nader istotnym zezwoleniem jest zapewnienie bezpieczeństwa ppoż. i odpowiednich warunków technicznych dla wybranego lokalu. Dokładne wytyczne w tej kwestii normuje rozporządzenie Ministra Infrastruktury (Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690) W skład tego rozporządzenia wchodzą zasady określające ogólne wymogi bezpieczeństwa, właściwe wykończenie wnętrz jak też zakres wyposażenia stałego i określenie dróg ewakuacyjnych.

NIP, koncesje inne kwestie

Planując prowadzenie małej gastronomi będziemy musieli również zatroszczyć się o NIP, REGON oraz wpis do ewidencji działalności. Musimy także dokonać zgłoszenia do ZUS i móc sprostać zaleceniom PIH(Państwowa Inspekcja Handlowa). W przypadku gdybyśmy zechcieli prowadzić sprzedaż alkoholu w otwieranym lokalu, musimy uzyskać zgodę na jego sprzedaż otrzymaną w postaci koncesji. O taką koncesję staramy się u władz miasta lub gminy, gdzie zaplanowaliśmy rozpoczęcie swej działalności. Wszystkie bliższe kwestie dotyczące sprzedaży alkoholu reguluje w dokładny sposób ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 70, poz. 473).

Warto również pamiętać, że w wyniku zmian prawnych nie możemy w lokalu odtwarzać muzyki bez stosownego zezwolenia. Chroniona ona, bowiem jest prawem autorskim twórcy. Stosowne zezwolenie umożliwiające odtwarzanie muzyki w lokalu bez łamania prawa uzyskamy w ZAIKS – ie.

Po zdobyciu wszystkich nieodzownych zezwoleń i wyposażeniu lokalu w kasę fiskalną, która to w obecnej chwili jest nieodzownym atrybutem każdego punktu gastronomicznego, możemy zacząć przyjmować pierwszych gości.

Jak lepiej przekazać nieruchomość - darowizna czy testament?

Oczywiście odpowiedź na to pytanie, jakie rozwiązanie będzie dla nas lepsze czy też korzystniejsze, zależna będzie od wielu różnorakich czynników, które powinna brać pod uwagę osoba rozdysponowująca nieruchomość. Dlatego też przed podjęciem ostatecznej decyzji warto nad nią spokojnie się zastanowić.

Podstawową różnicą pomiędzy testamentem a darowizną jest oczywiście to, że testament zacznie niejako obowiązywać dopiero w chwili śmierci spadkodawcy. Zapisana spadkobiercy nieruchomość dopiero od tej chwili staje się jego własnością, z której może w pełni swobodnie korzystać. Darowizna obowiązuje po jej uprawomocnieniu się jeszcze za życia spadkodawcy. Dlatego też, w niektórych przypadkach może dochodzić do pewnych zgrzytów i nieporozumień zwłaszcza, jeżeli uprzednio nie zostały zapisane warunki określające użytkowanie nieruchomości oraz stosunek spadkobiercy do spadkodawcy.

Osoba zapisująca komuś spadek nie musi się pytać o zgodę na jego przyjęcie, co z kolei nie oznacza, że spadkobierca musi przyjąć zapisany mu spadek. W przypadku sporządzania testamentu może to być również akt notarialny, ale może to być również oświadczenie woli wyrażone ustnie przy dwóch świadkach i w obecności przedstawiciela administracji państwowej. Może nim być wójt, starosta, marszałek, sekretarz czy też kierownik USC. W tym przypadku oświadczenie powinno zostać poparte sporządzeniem protokołu. Testament może zostać sporządzony także w najzwyklejszej formie pisemnej. Dość istotnym punktem różniącym darowiznę i testament jest to, że testament możemy zmieniać wiele razy i w dowolny sposób.

W przypadku przekazywania nieruchomości w formie darowizny sporządzenie umowy następuje pomiędzy osobami żyjącymi. Osoby te muszą wyrazić swoją zgodę zarówno na przekazanie jak i chęć przyjęcia zapisanej im darowizny. Umowa ta zostaje sporządzona w formie aktu notarialnego w obecności notariusza. Zapis w formie darowizny pozostaje praktycznie bez możliwości zmiany. Oznacza to, że odwołanie darowizny bywa możliwe jedynie w przypadku, gdy spadkobierca dopuszcza się rażącej niewdzięczności względem spadkodawcy. Właściwą ocenę tego stanu rzeczy pozostawiono w gestii sądu.

Warto pamiętać, że umowa darowizny nie może być rozwiązana po dwóch latach od rozpoczęcia czasu jej trwania. Dlatego też podczas sporządzania aktu notarialnego wskazane jest określenie ewentualnych ustaleń dla spadkobiercy. Jeżeli dojdzie do odwołania darowizny następuje ono poprzez złożenie obdarowanemu odpowiedniego oświadczenia pisemnego. W przypadku odwołania lub zmiany testamentu spadkodawca sporządza nowy dokument bez potrzeby informowania kogokolwiek.

Żywienie szczeniąt

W niektórych przypadkach, zwłaszcza tych odnoszących się do początkujących właścicieli psów, pojawienie się w domu młodego szczeniaka oznacza prawdziwą rewolucję a czasami wręcz dramat. Dotyczy to zwłaszcza sfery, jaką jest karmienie młodego szczeniaka. Nieprzygotowany pod tym względem nowy opiekun psa jest w stanie popełnić wiele błędów. Poniżej postaramy się przedstawić sugestie i wskazówki tyczące właściwego karmienia młodego psa.

Po całkowitym odstawieniu szczeniąt od pokarmu matki zaczyna się ich pierwsze karmienie stałym pokarmem. Odstawienie szczeniąt następuje w okresie około 3 tygodni od chwili narodzin. Za najbardziej wskazany pokarm podawany im w tym czasie, uznawane są wszelkiego rodzaju papki i odpowiednio dobrana dieta lekkostrawna. Dieta powinna w pełni zaspokajać potrzeby żywieniowe szczeniaka oraz dostarczyć mu niezbędnych wartości odżywczych i energetycznych.

Pamiętajmy też, że bez względu na zastosowany przez nas proces żywienia naszego psa wymagane będzie dokładne przestrzeganie pory jego karmienia. Mając na uwadze właściwy rozwój szczeniaka, jego proces żywienia powinien odbywać się z uwzględnieniem pięciorazowego cyklu karmienia. Podając jedzenie w ten sposób przyzwyczajamy, a co najważniejsze nie przeciążamy jego rozwijającego się jeszcze przewodu pokarmowego. Z chwilą ukończenia przez psa sześciu tygodni możemy przejść na cykl, w którym pokarm będzie podawany trzy razy w ciągu dnia. Jedną z najprostszych zasad ukazujących właściwy proces karmienia młodego psa jest dostarczenie mu mięsa i pokarmu roślinnego w stosunku dwa do jednego. Właściwe zaspokojenie potrzeb energetycznych szczeniaka ważącego w przybliżeniu 3 kg to dostarczenie mu około 250 kcal dziennie.

Co powinno, zatem znajdować się w typowej, odpowiednio dobranej diecie młodego psa?

-Białko. Obfitym źródłem pochodzenia jest mięso, kurze jaja i ryby -oczywiście najlepiej niezawierające ości. Mięsem najbardziej wskazanym jest jagnięcina i mięso drobiowe nieposiadające kości. Drobiowe kości są nazbyt kruche i mogą być przyczyną zadławienia. Ogólnie nazbyt częste karmienie psa kośćmi może przyczynić się do wystąpienia objawów zaparcia. Wskazane jest także dostarczenie białka roślinnego w postaci produktów zbożowych lub roślin strączkowych. Przyjmuje się, iż do zdrowego funkcjonowania organizmu psa wymagane jest dostarczenie mu 4-5g białka z przeliczeniem na jeden kg jego masy.

-Węglowodany. Podstawową ich rolą jest zapewnienie właściwej energii naszemu podopiecznemu. Mają znaczący wpływ na pracę rozwijającego się przewodu pokarmowego. Najlepszym źródłem dostarczającym te najbardziej właściwe dla naszego psa będą zboże, ryż i kukurydza. Podstawowe wymogi dla dobrego rozwoju psa to dostarczenie mu 10-15g węglowodanów w przeliczeniu na jeden kg jego masy.

-Tłuszcze. Związki zwiększające walory smakowe podawanego przez nas pokarmu. Znajdują się w produktach pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Oprócz mięsa ich bogatym źródłem są również ryby. Niezbędne do właściwego procesu przemiany witamin w nich rozpuszczalnych. Zalecana dawka dzienna 1-2g na jeden kg masy.

-Substancje mineralne. Szczególnie ważne w pierwszej fazie rozwoju młodego szczeniaka. Przyczyniają się do właściwego rozwoju całego kośćca psa. W ich podstawowy skład wchodzą między innymi wapń, fosfor, potas, magnez i sód. Najwięcej z tych składników odnajdziemy w rożnego rodzaju mączkach mięsno-kostnych.

-Witaminy. Całkowite zaspokojenie na ten składnik możliwe jest dzięki podawaniu i przyzwyczajeniu naszego psa do jedzenia warzyw i owoców. Najlepiej to zrobić we wczesnym okresie szczenięcym. Do najbardziej wartościowych zaliczane są między innymi; marchew, szpinak, cebula i jabłko. Wszystkie te produkty powinny być podawane w stanie ugotowanym.

Mając na uwadze właściwe karmienie szczeniaka pamiętajmy, że będzie on potrzebował zdecydowanie bardziej kalorycznej karmy niż ma to miejsce w przypadku psa dorosłego. Pamiętajmy także, że podobnie jak u ludzi im większa aktywność młodego szczeniaka tym bardziej energetyczna podajemy mu karmę.

W celu właściwego zaspokojenia potrzeb naszego szczeniaka zadbajmy o to, aby nie był on pozbawiony stałego dostępu do świeżej wody. Woda jest niezbędna we właściwym procesie przemiany materii.

Krótka historia długiej przyjaźni

Zdecydowana większość ludzi żyjących na całym świecie jest zdania, że pies jest najlepszym i najbardziej oddanym przyjacielem człowieka. Psy domowe uchodzą w oczach wielu z nas za najpopularniejsze zwierzęta towarzyszące człowiekowi praktycznie od zarania jego dziejów. W każdej kulturze istnieją różne legendy o tym, w jaki sposób pies stał się naszym najlepszym i najbardziej, wiernym, posłusznym i oddanym przyjacielem.

Pradzieje

W związku z tym, że historia przyjaźni człowieka i psa sięga bardzo odległych czasów nie ma jakiejś jednej, w pełni potwierdzonej historii jego udomowienia. Ta najbardziej wiarygodna i poparta wieloma badaniami mówi o tym, że przodek psa domowego wywodził się od euroazjatyckiego wilka, który pojawił się ok 125 tyś lat temu. Początkowy okres udomowienia psa jest przypisywany jednak ok. 17 – 12 tyś lat p.n.e. Miejscami udomowienia miały być dzisiejsze tereny Anglii, Danii, Niemiec a także okolice Izraela, Iranu, Turcji oraz Japonii. Przeprowadzone w ostatnim okresie czasu prace archeologiczne weryfikują jednak nieco ten pogląd określając, że pierwszy okres udomowienie psa przypadał około 31 tyś lat temu. Miejscem udomowienia miały być tereny ludów kultury oryniackiej. Niezależnie od tego jakbyśmy spoglądali na udomowienie psa jedno jest pewne, że miało one miejsce bardzo dawno temu i skorzystały na tym obie strony. Pies zyskał karmiącego go opiekuna, człowiek natomiast oddanego przyjaciela i wiernego obrońcę.

Współczesność

Widząc oddanie i poświęcenie udomowionego czworonoga człowiek dla własnej wygody zaczął tworzyć różne rasy. Z biegiem czasu zaczęła mieć miejsce hodowla psów i wyodrębnianie nowych ras sprawdzających się doskonale w określonych warunkach, miejscach i sytuacjach. Z psich hodowli zaczęły powstawać psy myśliwskie, psy pasterskie, zaprzęgowe, wyścigowe, stróżująco – obronne, ratownicze czy też nawet psy hodowane w celach typowo terapeutycznych. Oczywiście żeby dany pies mógł jak najlepiej realizować swoje zadania potrzebne jest jego właściwe ułożenie i umiejętna tresura. O tym jak wytresować psa w najbardziej odpowiedni sposób, wiedzą najlepiej doświadczeni hodowcy i wieloletni opiekunowie tych stworzeń.